ครั้งหนึ่งเมื่อ 2-3 ปีก่อน ผู้เขียนมีโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรมในหลักสูตรพัฒนาจิตฯ 7 วัน ที่วัดผาณิตาราม จังหวัดฉะเชิงเทรา นับเป็นโอกาสดีครั้งหนึ่งในชีวิต ทั้งที่เคยคิดว่าคนอย่างเราคงไม่คิดจะไปเข้าวัดปฏิบัติธรรม เคยคิดแบบผิดๆว่า มีแต่คนว่างงาน คนอกหัก คนแก่ คนใกล้บ้า คนมีปัญหาชีวิต จึงจะเข้าวัดปฏิบัติธรรม พอได้ปฏิบัติธรรมในครั้งนั้น รู้ได้เลยว่า รสของพระธรรมนั้นช่างหอมหวานในเบื้องต้น ในท่ามกลาง และในที่สุด เสียงของพระธรรมนั้น ไพเราะในเบื้องต้น ไพเราะในท่ามกลาง และไพเราะในที่สุด ช่างเป็นจริงอย่างแท้และแน่นอนที่สุด สาเหตุที่ไปปฏิบัติธรรม เนื่องจากมีคนรู้จักแนะนำว่า ถ้าเด็กได้ไปปฏิบัติแล้วจะฉลาด เรียนเก่ง ความจำดี ไม่เป็นสมธิสั้น ดังนั้น จึงคิดว่าถ้าลูกเราลองไปปฏิบัติธรรมน่าจะดี แต่ที่นี่มีกฏว่าใครจะส่งลูกมาปฏิบัติธรรมพ่อหรือแม่ต้องมาปฏิบัติก่อนจึงจะรับลูก จึงลองสมัครดูทาง เว็ปไซด์คนดีดอตคอม พอดีเป็นช่วงวันเกิดผู้เขียนพอดี แต่ปรากฏว่าเต็มไปตั้งนานแล้ว แต่ขอเป็นตัวสำรองไว้ ผลปรากฏว่าใกล้วันปฏิบัติได้เลื่อนเป็นตัวจริง แต่ปรากฏว่าช่วงนั้นงานเข้า คงไม่สามารถไปได้ จึงขอให้สามีมาช่วยดูแลฟาร์มแทน สามีก็ไม่ว่างมีงานเข้าเหมือนกันที่พัทยา ในที่สุดก็ตัดสินใจทิ้งงาน ไปปฏิบัติธรรมเพราะเห็นว่าลูกสำคัญกว่างาน ระหว่าทางก็โดนสามีบ่นซะเป็นกระบุงเพราะว่าเราคิดผิดที่เลือกมาปฏิบัติธรรมแทนที่จะทำงาน เพราะงานคือเงิน งานเสีย เงินเสีย ด้วย แต่ก็ทนฟังไปจนถึงวัดไปยอมเปลี่ยนใจย้อนรถกลับ เพราะที่นี่มีกฏว่าถ้ายืนยันแล้วเปลี่ยนใจไม่ได้คราวหน้าจะถูกตัดสิทธิ์ไม่ได้รับการพิจารณาอีก
พอเริ่มปฏิบัติถือศีล 5 ทานอาหารมังสาวิรัติ ไม่พูดกัน ถืออาชีวะมะกะศีล (อาชีพสุจริต) เดิมไม่ได้ทำอาชีพสุจริตตามหลักพุทธศาสนา แม้นว่าจะสุจริตตามกฏหมายก็ตาม คือเดิมที่ทำฟาร์มไก่ไข่ หมดอายุไข่ก็ส่งไปขายให้โรงเชือด 3 วันแรกก็แสนจะหวุดหงิดอยากกลับบ้าน แต่ก็ต้องทนเพราะโดนยึดทั้งกุญแจรถและกระเป๋าเงิน รวมทั้งโทรศัพท์มือถือ เรียบอาวุธหมด แต่เมื่อฟังธรรมะดีๆ ทั้งเรื่องของกรรม เรื่องของภพภูมิ เรื่องพระคุณแม่ ต่างๆ มากมายทำให้จิตใจสงบและมีกำลังใจในการปฏิบัติจนลุล่วง แต่ถ้าถามว่าจะมาปฏิบัติอีกหรือเปล่าบอกเลยว่าไม่แน่ใจ แต่ก็เหมาเทปธรรมะมาทุกชุด ซื้อ vcd มาดูมาดูที่บ้านทุกชุด อีก 1 ชุด ซื้อมาฝากญาติผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นพื้นฐานในการปฏิบัติธรรมต่อมา เช่น จิตรู้ว่าตอนนี้โกรธอยู่ ตอนนี้โลภอยู่ ตอนนี้หลงอยู่ แต่ก็ทำอันใดไม่ได้ ห้ามไม่ได้ เพราะยังอ่อนในเรื่องการปฏิบัติ ก็เลยเน้นการให้ทาน การทำบุญ การถือศีล เป็นหลัก แต่นั่งสมาธิไม่ได้ทำ ทำให้กิเลสภายในไม่ได้ลดลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น